سرمایه‌گذاری مبتنی بر سبک و قابلیت پیش‌بینی بازده

پژوهش حاضر به مداقه پیش‌بینی بازده مقطعی سهام انفرادی توسط بازده مبتنی بر سبک در بورس اوراق بهادار تهران می‌پردازد. آزمون قابلیت پیش‌بینی بازده سهام بر مبنای مدل رگرسیون فاما و مک‌بث (1973) و با استفاده از داده‌های دوره زمانی 1380 تا 1389 صورت می‌گیرد. همچنین، جهت مداقه در قابلیت پیش‌بینی یادشده، رابطه تغییرات مشترک بازده سهام و سبک مربوطه با تداوم نیز آزمون می‌گردد. برای این منظور از رویکرد تحلیل پرتفوی متکی به طبقه‌بندی دوگانه استفاده می‌گردد. نتایج حاصل از این تحقیق بر قابلیت پیش‌بینی بازده مقطعی آتی سهام توسط بازده مبتنی بر سبک طی دوره تشکیل 12 ماهه صحه می‌نهد. شواهد حاصله نشان می‌دهد تغییرات مشترک بازده سهام و سبک منجر به تغییر سود تداوم می‌گردد. یافته مذکور منحصر به دوره تشکیل 12 ماهه و افق بازده آتی یک‌ماهه بوده و در بازده‌های آتی طولانی‌تر (3، 6 و 12 ماه) برقرار نیست.